W kształtowaniu postawy ciała dziecka wyróżnia się dwa okresy krytyczne, w których powstaje lub ujawnia się najwięcej wad postawy. Pierwszy, związany ze zmianą trybu życia po rozpoczęciu nauki w szkole, przypada na wiek 6-7 lat. Drugi, charakteryzujący się intensywnym przyrostem wysokości ciała występuje w okresie pokwitania. W tym czasie naruszona zostaje dotychczasowa równowaga, ponieważ zmianie ulegają proporcje ciała, a siła mięśni odpowiedzialnych za utrzymanie prawidłowej postawy zwykle jest niewystarczająca. U dziewcząt często występuje skłonność do ukrywania rozwijających się piersi wysuwaniem barków do przodu i zaokrąglaniem pleców.
Na obecność wady postawy u dziecka może wskazywać niesymetryczne ustawienie barków i bioder, odstawanie łopatek, nadmiernie wysunięta ku przodowi głowa. Przeoczenie i zaniechanie leczenia wad postawy zmniejsza ogólną sprawność, ogranicza możliwość wyboru zawodu, sprzyja wcześniejszemu powstawaniu zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa.
